Het allerleukste van dit en de twee andere boeken is dat ik zo fijn meeloop door Leiden, van elke genoemde straat, steeg, hofje weet ik waar het is. Een ware 'memory lane'.
Een verrassende hoofdrol is in 'Het Pauluslabyrint' weggelegd voor de Hartebrugkerk, van alle Leidse kerken toch wel het meest de 'mijne'. Mei 2019 heb ik deze foto's van de zogenaamde 'Coelikerk' of beter 'Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen' kerk gemaakt.
Wat betreft verhaal, spanning, plot vond ik dit boek de minste van het trio. De hoofdpersoon maakt een net te ongeloofwaardige puzzeltocht door Leiden, de aanwijzingen die hij krijgt vergen een encyclopedisch kennis van oude oosterse religies, maar dan kan hij net op tijd even googlen of heeft een toevallige passant de kennis paraat. Ondanks dat het hele boek afgeluisterd, want ik wilde toch wel weten hoe de vork in de steel stak.
