Anomalie

Beeld: Hannu Viitanen

 De internationale bestseller Anomalie van Hervé Le Tellier is een pageturner en overrompelende leeservaring ineen voor de fans van Tenet, Manifest en The Matrix. Winnaar van de Prix Goncourt 2020, door Trouw uitgeroepen tot Beste Roman 2021 en genomineerd voor de Europese Literatuurprijs 2022.

Wervende teksten voor het boek waarvan ik de afgelopen dagen in een razend tempo de luisterversie er door heen gejaagd heb. Niet alleen luisteren als lezen niet kan, maar er extra voor gaan zitten, want het liet me niet los. 

Anomalie is [  ] veel en veel meer dan spannende science fiction. Het is een fenomenale roman over onze reflexen als niet voorziene zaken ons bedreigen. Maar vooral gaat hij over onze identiteit. Wie zijn we? En wie zijn we als ons zelfbeeld aan het wankelen wordt gebracht? Literair Nederland

Zo voert Le Tellier je in hoog tempo door zijn 35 hoofdstukken die lezen als een Netflixserie. Vergeet Dix pour cent, Marseille en Lupin, de beste Franse serie van dit moment is een roman. NRC 

 Het begint als een thriller, met huurmoordenaar Blake. Daarna volgen nog acht andere personages, met ieder hun eigen verhaallijn, die allemaal in een Boeing 787 van Air France van Parijs naar New York zijn gevlogen op 10 maart 2021. Een van hen is schrijver en vertaler Victor Miesel (geïnspireerd op kunstenaar Edouard Levé), schepper van het boekje Anomalie, dat na zijn zelfmoord een cultstatus krijgt. Drie maanden later landt exact hetzelfde vliegtuig met exact dezelfde inzittenden nog een keer. Wie zijn deze mensen? Twee wiskundigen komen, samen met een team van experts, met een verklaring. De Volkskrant

Die ene vijgenboom

Elif Shafak @Zeynel Abidin

Net als in haar eerdere romans laat Shafak een hele reeks thema’s de revue passeren, van klimaatcrisis tot de herpositionering van het niet-menselijke in onze wereld, van oorlog en herinnering tot migratie en homohaat, dit alles verweven in een intelligent in elkaar gestoken verhaal. En net als in haar eerdere boeken bevat het soms net een onsje symboliek te veel. Maar je vergeeft het haar: haar personages zijn net zo levendig als de migrerende vlinders en de wijze, sprekende vijgenboom. NRC

Zo wordt de recensie van 'Het eiland van de verdwenen bomen' van Elif Shafak afgesloten. Ik kan me er wel in vinden. Alhoewel ik daarbij ook vind dat alle thema's die de schrijfster perse aan bod wil laten komen het prachtige verhaal dat de kern van het boek vormt soms irritant ophoudt. En dat ik me tijdens het luisteren naar vertelster Beatrice van der Poel groen en geel kon ergeren aan de arrogante te alwetende vijgenboom, behalve helemaal aan het eind, toen heb ik haar veel vergeven.

Trilogía reina roja

De laatste luisterminuten van een heel aparte Spaanse detective/thriller, 'De rode koningin' van Juan Gomez-Jurado zitten er helaas op. Blij dat het een trilogie blijkt te zijn, want ik wil nog wel even verder met het speurdersduo Antonia Scott en Jon Gutiérrez. Wel jammer dan weer dat de Nederlandse vertaling van deel 2 'De zwarte wolvin' nog niet beschikbaar is in de audioversie. Ik hou het in de gaten!

Gare terminus

FOTOGRAAF: RICK DENISSEN

Het is een mix van meerdere stijlen. Nu ik eindelijk een schrijver ben, zou ik een duur woord als ‘eclectisch’ kunnen gebruiken, maar ‘hutsepot’ ligt me beter in de mond. Die mengeling van stijlen houdt voor mij het leven boeiend

Roel Van Espen, auteur van ‘Dood Spoor’

Maar het is ook af en toe ook knap vermoeiend, de "literaire thriller" Dood Spoor van de Vlaamse muzikant, en nu dan schrijver, Roel Van Espen. Toch heb ik ook moeten lachen om de taalvondsten en de grappen en grollen. Dat ik naar het boek heb geluisterd was gezien de Vlaamse tongval zeker een pré. Joeri Hancké wil ik zeker nog eens als voorlezer horen.

Op het boekenblog 'Perfecte buren' een leuke en enthousiaste recensie.

‘stationsromannetje voor gevorderden’