Maria-ter-Sneeuw

Processie van de confrerie van Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw

 Op 4 augustus begeeft Adrianus zich naar de basiliek van de Santa Maria Maggiore waar een dag later tijdens het feest van Maria-ter- Sneeuw de nieuwe liga plechtig ten doop zal worden gehouden.

Volgens een middeleeuwse legende werd de basiliek gebouwd boven op de Esquilijn, een van de zeven heuvelen van Rome, precies op de plek waar de Maagd Maria het in de nacht van 4 op 5 augustus in het jaar 358 wonderbaarlijk had laten sneeuwen. 

De paus gaat zo vroeg al naar de basiliek, omdat hij een aanslag vreest door de Fransen. Hij laat zich op deze tocht omgeven door een cordon ruiters van de Zwitserse Garde. Het is voor het eerst dat hij in zijn pauselijke uitdossing door de stad gaat. Biografe Else Hocks schetst het beeld van een uitgemergelde paus die onder zijn verantwoordelijkheid bezwijkt. 'Hij was gekleed in plechtige gewaden en droeg de tiara op het hoofd. Daar reed hij, dragend de last van een kroon en van gewaden, bijna zo zwaar als de last van een geharnaste ridder, door de straten waar nog een lucht van de zwarte ziekte hing. En het was een van de heetste zomers. De jubelende menigte drong meer en meer op, er was een uitbundige geestdrift. Toen dacht men niet aan zijn strengheid, zijn teruggetrokkenheid en de vreugdeloosheid van zijn pontificaat! Men vergat zelfs, dat Adriaan een vreemde was! Hij sprong voor Italië in de bres, staatsman, die wist wat hij wilde, vastberaden, de Italiaanse vorst bij uitnemendheid, de man die nodig was. Leve Italië, leve de Vrijheid, leve Adriano!'

Een stukje uit het laatste hoofdstuk van het boeiende verhaal over het leven van Adrianus van Utrecht (1459-1523), De Nederlandse paus geschreven door Twan Geurts.

De Madonna en de olifant

Alpi's olifanten trokken nog ruimer bekijks dan zijn tijger. Nadat Goethe op 2 januari 1798 al over zijn menageriebezoek aan Knebel geschreven had, uitte hij een dag later ook in een brief aan Schiller zijn waardering voor de dikhuiden. In dat schrijven zette hij de diersoort jubelend op één niveau met een werk van Rafaël, dat in de Gemäldegalerie in Dresden te zien was. 'Hoezeer wenste ik,' schreef hij, 'dat u dezer dagen bij ons was, om een der grootste uniformen van organische aard, de olifant, en een der bekoorlijkste kunstuitingen, de Florentijnse Madonna van Rafaël, binnen één uur en als het ware naast elkander te zien."

Uit 'De leeuw van Alpi. Handel en wandel van een beestenman' van Arie van de Berg.

In De Volkskrant een interview met de schrijver over het boek en over dierentuinen

Hoe dierentuinen ontstonden en 

hoe ze verder moeten: ‘Laat de leeuwen los in de 

Oostvaardersplassen’

Dunkelblum zwijgt

Een waargebeurd verhaal, maar verteld als fictie. Beklemmend, meeslepend, complex. Een boek dat nog lang blijft nazoemen.

BOEKRECENSIEDunkelblum zwijgt is een ongekend knappe roman over een stadje met een gruwelijk verleden ★★★★★

De Oostenrijkse auteur Eva Menasse schreef een fascinerende roman over een prototypisch plaatsje dat zich tot zijn beladen geschiedenis moet zien te verhouden.

Lotte Jensen  Volkskrant

Optimisme of pessimisme

afb: @NEMO

Zelf sta ik met beide benen aan de optimistische kant, maar nadenken over je positie kan geen kwaad natuurlijk. Rik Torfs schrijft in Tijdgeest:

Optimisme of pessimisme: onze tijdgenoten staan op een tweesprong.
Al te gemakkelijk gaan sommigen ervan uit dat hun keuze op een zorgvuldige analyse van de 'feiten' berust. Hoe kan iemand optimistisch blijven in tijden van klimaatverandering? Hoe slaagt iemand erin weg te zinken in pessimisme terwijl de technologie op zoveel punten enorme vooruitgang mogelijk maakt?
Iedereen beroept zich op feiten, maar wel op andere. En altijd zijn het feiten die een al bestaand sentiment ondersteunen. Er zijn redenen tot optimisme en redenen tot pessimisme. Wat ze verbindt, is dat ze niet berusten op onwrikbare feiten. Integendeel, het is het onderliggende gevoel van mensen dat bepaalt welke feiten ze bepalend vinden.
Wellicht is het in de geschiedenis nooit anders geweest, al laat ik mij hier meer leiden door mijn eigen sentiment dan door 'staalharde' feiten, het woord alleen al
(hfd.2 - vooruitgang)