Luisterboeken in september

Alleen luisterboeken in het maandoverzicht van 'blogloze boeken'. 

Ze staan alle 7 in de boekenkast met link naar een bespreking.

Pluriformiteit in Afrika

 In Afrika is geen land van Dipo Faloyin staat weinig nieuws, maar hij schrijft met zo veel flair en humor dat alles weer fris lijkt. Westerse journalisten schetsen een eenzijdig en idioot beeld van Afrika, betoogt Faloyin: prachtige landschappen, fantastische dieren en onbegrijpelijke mensen, die maar arm blijven en steeds weer slachtoffer worden van burgeroorlogen. Altijd die generaliseringen over ‘een continent met 54 landen, meer dan tweeduizend talen en 1,4 miljard inwoners’. Volkskrant

En inderdaad echt nieuwe zaken over Afrika heb ik niet gelezen in 'Afrika is geen land' van Dipo Faloyin. Op een bijna luchtige wijze looste de schrijver me door de bekende thema's heen zoals kolonisatie, willekeurig getrokken grenzen, dictaturen, mislukte of misplaatste ontwikkelingshulp, roofkunst. Niet verkeerd om het weer eens op een rijtje te hebben en te overdenken vooral ook omdat op de visie van Faloyin hier en daar beslist wat valt af te dingen. 

De minister en de majesteit

Een fragment uit de aankondiging van de postcast Betrouwbare Bronnen 286

Tobias van Gent schreef een adembenemend boek over deze militair die als minister in 1940 het waagstuk van zijn leven deed en ons land als Europese democratie daarmee eigenlijk redde. Dat het koninklijk huis hem daarvoor met hoon, achterdocht en Berufsverbot achtervolgde maakt dit boek af en toe onthutsend. Zelfs eerherstel door de parlementaire enquêtecommissie mocht niet baten. De minister en de majesteit is geen boek voor Orangisten!

En inderdaad verbijsterend welke invloed die gestoorde vrouw en haar praalzieke schoonzoon hebben gehad, wat ze werd toegestaan door de knipmessen rond haar hofje in Londen. Met die gestoorde vrouw bedoel ik natuurlijk de majesteit koningin Wilhelmina. De minister is Adriaan Dijxhoorn.

Update 17 september 2022

Uit de recensie van Sander van Walsum in De Volkskrant

het levensverhaal van Adriaan Dijxhoorn (1889-1953) geeft een beklemmende indruk van het functioneren van de Nederlandse regering tijdens de meidagen van 1940 en de jaren in ballingschap, het geroddel en de achterklap waarmee in Londen politiek werd bedreven en – met name – de bedenkelijke taakopvatting van koningin Wilhelmina en haar belangrijkste secondanten, prins Bernhard en François van ’t Sant, particulier secretaris van de koningin en hoofd van de Centrale