Gaat heen en geef in overvloed

“Allenig een offer zal voortijds uw ondergang stoppen,

en ’t moet een offer zyn van velen.

Gaat heen en geef;

gaat heen en geef in overvloed.”

Na de reis met de Orakel naar Sint Petersburg in 1716
kreeg Jacoba Hopman deze profetie
 in de kapel van de Sint Jeroen te Noordwijk

En 300 jaar later wordt er weer een offer verlangd. Nu begint het in een bollenveld in Noordwijk waar het schip de Orakel ineens is opgedoken. Er gaat dan een verhaal van start over de god van het oude Doggersland, een geheime afdeling van de geheime dienst, een Arabische sjeik die een journalist laat verdwijnen, een olieplatform en nog veel meer dat allemaal verband met elkaar houdt.
Ongeloofwaardig......echt niet, in 'Orakel' laat Thomas Olde Heuvelt het allemaal leven. Ik moest doorgaan met luisteren, meegaan naar de wereld die offers verlangt.

Joyce Roodnat schreef in NRC (en let op de laatste twee zinnen!):

Er zijn vele verhaallijnen en Olde Heuvelt houdt ze vaardig in de hand. Geen onderwerp of hij weet er veel van, van historische scheepsbouw, militaire operaties en klimaatcrisis tot het agressief functioneren van de geheime dienst. Soms leidt die kennis tot een overvloed aan associaties en aardige maar nodeloze details. Soms bewandelt hij een zijpad te veel.

Maar in de apotheose trekt hij alles strak. Daar herrijst een mammoet, die rondliep op de vlakte waar de Noordzee zou ontstaan, als levend booreiland: de arena voor het noodzakelijke duel met het Kwaad. Ook de bulderende Noordzee haalt zijn gram – waarmee ook de watersnoodramp, Nederlands nationale trauma, wordt geadresseerd.

Thomas Olde Heuvelt is een sensitieve schrijver. Geluid, geur, kleur, gevoel in vingertoppen – alles doet mee in de horrorscènes die hij smikkelend optast. Achteloos, bijna per ongeluk, onthult hij de essentie van wat hij doet. Gruwel slaat toe, weerzinwekkende wezens dringen zich op. Maar „onder hun monsterlijke uiterlijk waren het nog altijd mensen”. Zij zijn als wij. Dat is het ergste.