Calvinistische Biblebelt-ers, evangelische eindtijdpredikers en katholieke sektes dat samen in een netwerk van radicaalrechtse populisten met tentakels naar Russische geldschieters en Amerikaanse Trumpianen. De journalist Sander Rietveld maakt het min of meer overzichtelijk in zijn boek 'Nieuwe kruisvaarders'. Soms flink verontrustend. Karel Smouter vraagt zich op in de NRC van 11 maart in zijn recensie van van Rietvelds boek af of de geschetste beweging niet alweer op zijn retour is........laten we het hopen.
Zou het bijvoorbeeld ook zo kunnen zijn dat de gesignaleerde trend alweer op zijn retour is? Zoals we ook van de neocons van Bush en de Tea Party die daarop volgde nog maar weinig vernemen?
In Amerika wordt intussen al gesproken over de rise of the religious Left, die zich in het voetspoor van de devote katholiek Biden zou beginnen te manifesteren. En in evangelical Amerika wordt na vier jaar Trump ook veel aan soul searching gedaan. Hebben we niet tóch op het verkeerde paard gewed? Zo bezien zou je het geraas van Trumps evangelical strijders ook, zoals documentairemaker Michael Moore het ooit zei, als het geluid van een stervende dinosaurus kunnen zien.
Ook in Nederland lijkt de flirt met radicaal rechts onder christenen over zijn hoogtepunt heen. Hoewel bij vorige verkiezingen in sommige typische Biblebelt-plaatsen inderdaad een duidelijke verschuiving naar eerst de PVV – voorzichtig – en vervolgens FvD – al uitgesprokener – te zien was, liet recent onderzoek juist ook een andere trend zien. Slechts twee procent van kerkgaande christenen overweegt volgens een recent onderzoek van enkele christelijke media nog op FvD te stemmen, terwijl de VVD vijf maal zoveel christelijke kiezers trekt. Onder jongeren is het anti-populistische D66 zelfs de tweede partij, achter de ChristenUnie.
