"Lichte jaren" het eerste deel van de vijf delen over de Cazalet familie van Jane Howard is geweldig. Elk moment dat ik kon luisteren pakte ik mee, het bleef boeien 19 uur lang. Het is een heerlijk vooruitzicht nog vier van deze boeken op de stapel te hebben liggen. Bo van Houwelingen vat het eerste deel in de Volkskrant prima samen.
De romans volgen de familie Cazalet in de jaren voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Lichte jaren, het eerste deel, beslaat de zomers van 1937 en '38. De titel geeft al weg dat er dan nog maar weinig aan de hand is. Hoewel Hitler zich op het continent ontpopt als een dictator noemen ze hem op het eiland schertsend 'de huisschilder', en weigeren ze hem serieus te nemen.
En dus kan de lezer zich, net als de Cazalets, zorgeloos overgeven aan het goede leven op Home Place, het Victoriaanse landhuis waar de Cazalets traditiegetrouw de zomer doorbrengen. De thee stroomt er onophoudelijk, de havermoutkoekjes raken nooit op, mousseline jurken ruisen, konijnen dartelen over bedauwde gazons (en eindigen in de pastei). Er wordt muziek gemaakt, gelummeld in de tuin, gepicknickt op het strand.Maar er broeit van alles onder de oppervlakte.
