Klimaatrelativist

Deze week heb ik 'Spiegelzee' van Salomon Kroonenberg gelezen. Sommige klimaatwetenschappers zien in opponent Kroonenberg, emeritus hoogleraar geologie aan de Technische Universiteit Delft, een klimaatdissident. Hij noemt zichzelf liever een klimaatrelativist. Ik vind dat een  mooie omschrijving. Zelf heb ik eigenlijk te weinig achtergrondkennis, maar ondanks dat zie ik wel wat in het relativisme, beter dan het in rouw gedompelde alarmisme.

@Marc Th. van der Voorn

Dit boek gaat hoofdzakelijk over de schommelingen van de zeespiegel.  

Zo’n 120.000 jaar geleden stond de zeespiegel zes meter hoger dan nu, en lag Amersfoort aan zee. In het koudste deel van de laatste ijstijd, 20.000 jaar geleden, stond hij juist 120 meter lager, en lag de Noordzee droog. De stijging die door het afsmelten van de ijskappen daar weer op volgde ging soms wel twintig keer zo snel als nu.

Mensen hebben de dalingen en stijgingen al vaker meegemaakt. Dan was er veel land en tijden later werden ze weer teruggedrongen door de zee. Een verandering kan de mensheid, met alle technische kennis en kunde, nu en in de toekomst zeker aan. In kort bestek doet Kroonenberg zijn theorie uit de doeken in het interview met Maarten Keulemans in de VK van 4 februari 2017: "Met de zeespiegel is eigenlijk niets aan de hand".

En met het redden van de aarde heeft hij niet veel op, zelfoverschatting van de mens.

We kampen met een misplaatst gevoel van verantwoordelijkheid voor de planeet. Een planeet die al 4,5 miljard jaar bestaat. Wij mensen zijn er pas 150.000 jaar. Wij komen binnen in de laatste seconden van de geologische tijd en zeggen: “jongens wij zijn hier de baas, de aarde is van ons”. Maar het is een volstrekte illusie te denken dat wij in staat zijn de aarde constant te houden. Bovendien kennen we de kracht van de aarde helemaal niet. Er zijn vulkanische erupties geweest, die honderd keer groter waren dan we in de hele menselijke geschiedenis hebben meegemaakt. De zeespiegel heeft zes meter hoger gestaan in de vorige warme tijd en 120 meter lager in de vorige ijstijd. Het is de aarde volkomen onverschillig dat wij er zijn. We hebben ons maar aan te passen aan wat de aarde doet. Dat is het. Punt! Maar wat doen wij, wij draaien de rollen om. We moeten zuinig zijn op de aarde luidt het algehele adagium. Maar geloof me, de aarde couldn’t care less. Die heeft 20x zoveel broeikasgas in de atmosfeer gehad als nu. Voor de aarde is alles wat nu gebeurt peanuts. Wij vinden bepaalde zaken erg, simpelweg omdat we het voor het eerst zien. Uit 'Energie uit duurzaamheid', Salomon Kroonenberg versus Donald Pols