dinsdag 20 juli 2021

Een dulle eeuw


Drie maanden geleden luisterde ik naar schrijver Jeroen Olyslaergers die zijn geweldige historische roman 'Wilde Vrouw' voorleest. Het was een feest om door hem meegenomen te worden naar het roerige zestiende-eeuwse Antwerpen. Dat feest kreeg een verlening met de Klara Podcast 'De Wereld van Wildevrouw'. In vijf afleveringen van zo'n anderhalf uur per keer schetst Olyslaegers het historische decor, het hoogtepunt van Antwerpen als de handelsmetropool  en de neergang van dat alles door de godsdienstige bijna burgeroorlogen en het optreden daartegen van de streng Katholieke vorst Filips II.

Met de focus op hetzelfde tijdvlak en, weliswaar breder, op geheel Vlaanderen las ik tegelijkertijd 'De zinderende 16e eeuw' van Francis Weyns.

XVI, De zinderende 16e eeuw. We namen toen [ ] definitief afscheid van de Middeleeuwen en gingen op weg naar de moderne tijd. De zestiende eeuw was de eeuw van de kolonisering en de globalisering, van de Reformatie en de Contrareformatie en van de opkomst van de burger, die een plek afdwong tussen de adel en het volk in, [  ]. En de zestiende eeuw was ook een eeuw vol oorlogen. Weyns laat zijn boek beginnen in 1477, met de dood van Karel de Stoute op het slagveld van Nancy, en eindigen in 1585, met de val van Antwerpen en de splitsing van de Nederlanden in een zuidelijk katholiek en een noordelijk protestants deel. Het is het verhaal van Filips de Schone, Karel V en Filips II, mannen die de halve wereld onder hun hoede hadden.

Het boek past mooi in de leesomlijsting van de colleges van de UvA 'Ken je Plaats: Wereldbeeld, Identiteit en Conflict, 1550-1650', die ik een twee maanden geleden gevolgd heb en de OU module die voor komend najaar gepland staat, 'De Nederlandse republiek (1500-1800)'