 |
James Ensor : Au conservatoire, vers 1893 Huile sur toile marouflée sur panneau |
" Zo stralend als het weer is, zo goedgehumeurd wandelt de schilder verder. Ondanks de drukte weet hij een landauer te versieren, die hem naar het Kursaal brengt, waar zijn goede vriend, maestro Léon Rinskopf, chef van het Kursaalorkest, hem omarmt. Vanavond zal de dirigent de 'duurste artiest van de wereld' begeleiden, niemand minder dan Enrico Caruso.
 |
| James Ensor (1860-1949): 'Portrait de Léon Rinskoff futur baron du rat mort', gemengde techniek op papier, Oostende, gedateerd 1903 |
Ensor is net op tijd om de korte repetitie mee te maken. De beroemde zanger en de dirigent wandelen gearmd naar de estrade, waar de orkestleden klaarzitten. 'Le plus grand ténor du monde' laat zijn stem schallen en test de akoestiek van het Kursaal, het wonderlijkste amusementspaleis 'ten westen van de Chinese Muur', een 'eclectische roomtaart'. Die avond om halfacht zullen duizenden gasten, onder wie koning Leopold II en de sjah van Perzië, het recital van Caruso bijwonen. Maestro Rinskopf laat niets aan het toeval over en leidt de 155 briljante muzikanten van het Kursaalorkest met gepaste trots door een aria, tot grote tevredenheid van Caruso. Drie jaar later schilderde Ensor het werk Au conservatoire, dat hij opdroeg aan zijn vriend met de woorden 'au futur Baron Rinskopf. Helaas zou Rinskopf de titel nooit verwerven, hij stierf veel te jong. Ensor werd wel geadeld. "
Fragment uit:
