 |
| ‘The Waldorf of Harlem’: Hotel Theresa, July 1964. Photograph: Bettmann/Getty Images |
In het begin lijkt het boek alleen om een kraak in het vergane glorie hotel Theresa te draaien, maar er is meer en er komt meer in het leven van meubelhandelaar Carney. Een lekker gelaagd verhaal in Harlem, New York begin jaren 60.
Uit het Trouw-interview met de schrijver
Heerlijk was het, zegt Colson Whitehead, om eens een léuk boek te schrijven
Hoofdpersoon in Harlem Shuffle is Ray Carney, de trotse, hardwerkende eigenaar van een meubelzaak op 125th Street, die zich af-en-toe wel eens bezondigt aan het verkopen van een bankstel dat van de vrachtwagen is afgevallen. Carney is niet zozeer krom, ‘hooguit een tikkeltje scheef’, zoals Whitehead het omschrijft. Hij is een hardwerkende familieman, die probeert los te komen van het criminele milieu waarin hij opgroeide.
Maar als zijn neefje nou net van de verkeerde gestolen blijkt te hebben, slokt de misdaad Carney toch langzaam weer op. “Wat ik interessant vond aan Carney was zijn afwijzende houding tegenover het milieu dat hem gevormd heeft, maar dat de criminele neigingen toch de overhand nemen. Zijn twee levens lopen steeds meer in elkaar over, maar Carney blijft zichzelf zien als een fatsoenlijk man – en dat is hij eigenlijk ook.”
‘Hannibal Lecter vinden we ook ontzettend charmant’
Die gestolen goederen moeten toch érgens heen. Hij is slechts een onschuldig tussenpersoon. Ondertussen zijn de drugsverslaafde neef Freddie en Carney’s kompaan Pepper, een geharde crimineel, níet de meest fatsoenlijke types. Toch ontwikkel je als lezer ook voor hen sympathie.
“Dat heeft er ook mee te maken dat lezers de neiging hebben het wereldbeeld van de hoofdrolspeler over te nemen. Kijk naar Hannibal Lecter – de seriemoordenaar uit Silence of the Lambs – die vinden we met zijn allen ontzettend charmant, maar het is wel een psychopaat. Deels is dat de menselijke natuur. Maar het heeft ook met het ambacht te maken. Je moet als schrijver de lezer in het perspectief van die boeven brengen. Je moet hen laten begrijpen waarom die personages het oké vinden de regels enigszins naar hun hand te zetten.”
De audioversie van 'Harlem Shuffle' wordt in het Nederlands voorgelezen door Gery Mendes. Ik weet niet precies wat ik vind. Ik hink van de 'rapperstraattaal' past wel aardig tot spreek het alsjeblieft behoorlijk uit, rommel niet zo raar met de woorden.