 |
| Op de vlucht voor Islamitische Staat (IS) zijn veel yezidi-vrouwen vanuit Sinjar in de Iraaks-Koerdische stad Dohuk terechtgekomen. Beeld afp |
'Nation of fear' dat ik las ik in een verslag van een gesprek tussen journaliste Judit Neurink en programmamaker Sakir Khader over journalistiek in Irak:
Sakir Khader benadrukte hoe indrukwekkend de veerkracht van de Irakezen is maar liet ook weten dat er wellicht weinig reden tot optimisme is. “Irak is een nation of fear, gecreëerd door Sadam Hussein. Vervolgens heeft IS dat beleid doorgezet. Het maakt dat Irakezen bang zijn om zich uit te spreken en in angst leven.”Die beklemming spreekt ook uit 'Geweld is nooit ver weg' het boek waarin Judit Neurik verslag doet van haar contacten in een periode van tien jaar in elf steden in Irak waarin ze woonde en werkte.
Adri Altink schrijft in Literair Nederland:
Het is schrijnend te lezen dat Irak, dat ‘ooit het Arabische land was met het beste onderwijs, het laagste analfabetisme en de snelste modernisering’, nu een tekort aan alles heeft. Het is een triest vooruitzicht dat daar weinig verandering in te verwachten valt. ISIS (in Irak Daesh geheten) mag dan grotendeels van de kaart zijn gevaagd, Neurink verhaalt hoe veel van de aanhangers ontsnapt zijn, hoe deradicaliseringsprogramma’s mislukken en hoe gevangenissen vol zitten met in schijnprocessen veroordeelden die daar zinnen op wraak. Het gevaar is groot dat het de nieuwe strijders van ISIS zullen zijn zodra ze vrijkomen: ‘In de kampen groeit een nieuwe, nog gedrevener generatie op, terwijl in de gevangenissen de nieuwe leiders worden gevormd’.
Er lijkt geen hoop te zijn. Wat Neurink met ons deelt is haar wanhoop. En daar ga je je als lezer nog machtelozer van voelen dan je al was.
