 |
| Processie van de confrerie van Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw |
Op 4 augustus begeeft Adrianus zich naar de basiliek van de Santa Maria Maggiore waar een dag later tijdens het feest van Maria-ter- Sneeuw de nieuwe liga plechtig ten doop zal worden gehouden.
Volgens een middeleeuwse legende werd de basiliek gebouwd boven op de Esquilijn, een van de zeven heuvelen van Rome, precies op de plek waar de Maagd Maria het in de nacht van 4 op 5 augustus in het jaar 358 wonderbaarlijk had laten sneeuwen.De paus gaat zo vroeg al naar de basiliek, omdat hij een aanslag vreest door de Fransen. Hij laat zich op deze tocht omgeven door een cordon ruiters van de Zwitserse Garde. Het is voor het eerst dat hij in zijn pauselijke uitdossing door de stad gaat. Biografe Else Hocks schetst het beeld van een uitgemergelde paus die onder zijn verantwoordelijkheid bezwijkt. 'Hij was gekleed in plechtige gewaden en droeg de tiara op het hoofd. Daar reed hij, dragend de last van een kroon en van gewaden, bijna zo zwaar als de last van een geharnaste ridder, door de straten waar nog een lucht van de zwarte ziekte hing. En het was een van de heetste zomers. De jubelende menigte drong meer en meer op, er was een uitbundige geestdrift. Toen dacht men niet aan zijn strengheid, zijn teruggetrokkenheid en de vreugdeloosheid van zijn pontificaat! Men vergat zelfs, dat Adriaan een vreemde was! Hij sprong voor Italië in de bres, staatsman, die wist wat hij wilde, vastberaden, de Italiaanse vorst bij uitnemendheid, de man die nodig was. Leve Italië, leve de Vrijheid, leve Adriano!'
Een stukje uit het laatste hoofdstuk van het boeiende verhaal over het leven van Adrianus van Utrecht (1459-1523), De Nederlandse paus geschreven door Twan Geurts.
