Het gaat ook heel even over Leiden in 'Blijven is nergens. Het Europa van Rilke' van Florian Jacobs.
Op 3 november 1897 voltooit Rilke wat het openingsgedicht van Ter viering van mij zou worden. In dit openingsgedicht, dat in de oorspronkelijke versie nog de titel 'Motto' meekrijgt, ontmoeten de dichtende Rilke en de thuisloze Rilke elkaar. Tegenwoordig prijkt het gedicht, vast en weerbestendig, op een huis in de Herensteeg te Leiden. We bestuderen de eerste vier regels.
Das ist die Sehnsucht: wohnen im Gewoge
und keine Heimat haben in der Zeit.
Und das sind Wünsche: leise Dialoge
täglicher Stunden mit der Ewigkeit.Dat is verlangen: wonen in deining
en geen thuis vinden in de tijd.
En dat zijn wensen: gesprek vol verfijning
van dagelijkse uren met eeuwigheid.
 |
| Meer over Rilke en dit gedicht op Muurgedichten Leiden |
