 |
| @Merlijn Doomernik |
‘Wees een jaguarman. Dat is iets wat je je elke dag opnieuw moet voornemen. Je bent het nooit voor altijd, je wordt het door je acties en de keuzen die je maakt. Daar hoef je niet bruin of half-Surinaams voor te zijn, maar mens. Eén persoon kan dingen veranderen. Blijf alert, stroom niet met de massa mee en laat dingen niet gebeuren omdat ze nu eenmaal gebeuren.’Raoul de Jong schrijft over het land van zijn Surinaamse vader en voorvaderen
Al eerder had ik de mooie zoektocht naar zijn Surinaamse wortels van Johan Fretz gelezen: 'Onder de paramariboom'. En later het verhaal van Tessa Leuwsha over haar Surinaamse familie van vaderskant 'Fanshi's stilte'. Helemaal in lijn daarmee is het boek van Raoul de Jong, 'Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden'. Van deze drie schreef de Jong voor mij het sterkste, meest meeslepende verhaal.
Op de NCRV boekensite luidt de conclusie:
 |
| @Adriaan van der Ploeg |
Jaguarman is geschreven als raamvertelling. Tijdens een zevendaags voodooachtig ritueel, hem voorgeschreven door wintipriesteres Misi Elly, dat hij uitvoert in zijn Rotterdamse studio, schrijft hij zijn verre voorvader, de Jaguarman, elke dag een brief. Daarin doet hij verslag van zijn reis, en van zijn zoektocht [ ]
De Jong heeft een fijn boek toegevoegd aan al die stemmen. Dat is, ondanks de zwarte geschiedenis van slavernij en uitbuiting, licht van toon en staat vol geestige terzijdes. Hij is nieuwsgierig en dan gebeurt er meer dan je verwacht. Het boek is ook een lofzang op de onmiskenbare krachten die in ieder mens sluimeren. Bovendien heeft hij van al zijn helden prachtige tekeningen gemaakt. Liefdevol. En, vindt hij de Jaguarman? Ja, maar die blijkt een andere gedaante te hebben dan Raoul dacht.
